صدف عسگری بازیگر جوان سینمای ایران ساعتی پیش بدون پوشش سر در مراسم فرش قرمز فیلم «آیه های زمینی» به کارگردانی علی عسگری حاضر شد که این فیلم در جشنواره کن 2023 به نمایش درآمد.
صدف عسگری متولد ۵ مهر ۱۳۷۶ و یک بازیگر ایرانی است. او برنده بهترین بازیگر زن فیلم کوتاه در جشنواره فیلم ساندنس 2020 برای فیلم امتحان (2019) شد. او در سال ۱۳۹۱ در فیلم تا فردا به کارگردانی علی عسگری بازی کرد.
صدف عسگری سابقه بازی در فیلم هایی چون یلدا، سوم آذر شهر، ناپدید شدن، مردن در آب مطهر، روزهای نارنجی و گروه دختران، را در رزومه هنری خود دارد.
مدرک تحصیلی صدف لیسانس عکاسی بود. او در 20 سالگی وارد سینما شد. صدف در سال ۹۶ به دعوت عموی خود علی در اولین فیلم بلند به نام ناپدید شدن جلوی دوربین رفت که مورد استقبال قرار گرفت.
او در همان سال در نقش مریم در فیلم روز های نارنجی به کارگردانی آرش لاهوتی بازی کرد.
سال بعد، یعنی سال ۹۷ صدف در سن ۲۱ سالگی در فیلم یلدا به کارگردانی مسعود بخشی به ایفای نقش پرداخت.
صدف عسگری هنوز مجرد است.
جشنواره فیلم کن، جشنواره فیلمی است که هر ساله در کن فرانسه برگزار می شود. این جشنواره برای اولین بار در سال 1946 برای به رسمیت شناختن دستاوردهای هنری برگزار شد، تا میعادگاهی برای علاقه مندان به هنر و تأثیر فیلم ها فراهم کند. مانند سایر جشنواره های فیلم، این جشنواره تبدیل به یک بازار بین المللی شد که در آن تهیه کنندگان و توزیع کنندگان می توانستند به تبادل نظر، فیلم ها و امضای قرارداد بپردازند. پدیده تولید مشترک بین المللی در اواخر دهه 1940 در کن به وجود آمد. این جشنواره در برخی مواقع محل مناقشه هنری نیز بود، مانند سالهای 1958-1959، زمانی که طرفداران و مخالفان موج نو فرانسه سخنان و بیانیهها را رد و بدل کردند.
برای بیش از 70 سال، همه کسانی که در دنیای فیلم هستند، و بسیاری از افرادی که میخواهند باشند، در ماه مه برای بزرگ ترین رویداد سال به ریویرای فرانسه مهاجرت کرده اند: جشنواره فیلم کن، که ترکیبی از زرق و برق و ستاره ها است.
اگرچه تفاوت های آشکار زیادی بین یک جشنواره 12 روزه فیلم و یک نمایش جوایز وجود دارد، کن به اندازه اسکار مهم است. و در حالی که اکثر مردم جشنواره را با نام آن می شناسند، رویدادهای زیادی برای افرادی که در صنعت فیلم کار نمی کنند مرموز است.
جشنواره کن به طور گسترده ای به عنوان معتبرترین جشنواره فیلم در جهان شناخته می شود، عمدتاً به دلیل انحصار طلبی و سابقه طولانی نمایش برخی از بهترین فیلم های تمام دوران. این جشنواره کار بسیاری از فیلمسازان برجسته مانند کوئنتین تارانتینو و استیون سودربرگ را آغاز کرده است.
کن با برنامه نویسی تعداد محدودی فیلم تصویر خود را با دقت پرورش می دهد؛ با اعطای جوایز انتخاب شده توسط هیئت داوران که با فیلمسازان، بازیگران و آهنگسازان سرشناس از سراسر جهان و با حفظ بزرگترین بازار فیلم در جهان ترکیب شده اند.
برنده شدن در جشنواره کن موفقیت تجاری یا انتقادی را تضمین نمی کند. با این حال، بدون شک این یک معامله بزرگ است، زیرا بازیگر می تواند یک حرفه را شروع کند و جایگاه کارگردان را در تاریخ فیلم تضمین می کند. همچنین می تواند یک فیلم را در طول فصل جوایز، ماه ها بعد به سمت موفقیت سوق دهد. به عنوان مثال، «هنرمند» در سال 2011 در جشنواره کن به نمایش درآمد، جایی که ژان دوژاردن، ستاره سینما، جایزه بهترین بازیگر مرد را از آن خود کرد. این فیلم برنده پنج جایزه اسکار از جمله بهترین فیلم شد؛ اولین فیلم فرانسوی که تا به حال این جایزه را برد.
کن بر خلاف بسیاری از جشنواره های مهم فیلم دیگر (مانند ساندنس یا تورنتو)، جشنواره ای منحصر به صنعت است. این بدان معناست که بلیط های نمایش به عموم مردم فروخته نمی شود. این جشنواره به کارگردانان، تهیه کنندگان، بازیگران، تبلیغ کنندگان، توزیع کنندگان و روزنامه نگاران اعتبار می دهد که باید برای دریافت نشان درخواست کنند و پذیرفته شوند. شرکت کنندگان باید نشان های خود را فلش بزنند تا در اکران ها شرکت کنند؛ و سرمایه گذاران و تهیهکنندگان ثروتمند که در جشنواره شرکت می کنند، اولین نمایش هایشان را جشن می گیرند یا به دنبال فیلم هایی برای تامین مالی هستند، مهمانی هایی را برگزار می کنند، سوئیت ها و کابین های مجلل هتل را اجاره می کنند، و قایق های تفریحی خود را برای مهمانی اسکله می کنند و به زندگی شبانه معروف جشنواره کمک می کنند.
تعداد 0 دیدگاه برای این مطلب ثبت شده است.
دیدگاه شما در رابطه با این مطلب