آیا موجودات فضایی وجود دارند؟

این سوالی است که همواره ذهن انسان ها را درگیر خود می کند. در این مقاله، جدیدترین تحقیقات و اکتشافات مربوط به جستجوی حیات فرازمینی در رابطه با موجودات فضایی را بررسی خواهیم کرد. پس تا انتهای مطلب با ما همراه باشید.

حیات بیگانه چیست؟

حیات بیگانه یا حیات فرازمینی، حیات فرضی است که احتمالاً می تواند در خارج از زمین وجود داشته باشد، و منشأ آن در زمین نیست. زندگی بیگانه می تواند از اشکال ساده زندگی، مانند باکتری ها و باستانی ها، تا موجودات باهوش و حتی عاقل باشد. در تئوری، حیات بیگانه می تواند کم و بیش مانند حیات روی زمین پیشرفته باشد. علم حیات فرازمینی را اختروبیولوژی می نامند.

آیا موجودات فضایی وجود دارند؟

تحقیقات با هدف کشف حیات فرازمینی از اواسط قرن بیستم ادامه داشته است و این موضوع در آثار علمی تخیلی مورد توجه قرار گرفته است. تا به امروز، هیچ حیاتی در خارج از زمین پیدا نشده است، و هیچ مدرکی وجود ندارد که حیات بیگانه تا به حال از سیاره ما بازدید کرده یا با آن تماس داشته باشد. با این حال، تحولات در درک ما از جهان همچنان از این ایده که حیات بیگانه امکان پذیر است پشتیبانی می کند، و در این مقاله، برخی از دلایل این موضوع را بررسی خواهیم کرد.

آیا موجودات فضایی واقعا وجود دارند؟

یک پژوهش که با بودجه ناسا انجام شده است ، امیدوار است به این سوال پاسخ دهد: در سال 1995، اخترفیزیکدانان مایکل مایور و دیدیه کوئلوز اولین سیاره فراخورشیدی را کشف کردند. دنیای وسیع و غیر مهمان‌پذیر، معروف به 51 Pegasi b، دلیلی بر این بود که سیارات به دور ستارگان خورشید مانند فراتر از منظومه شمسی می‌چرخند و نظریه غالب تشکیل سیارات را به چالش می‌کشند. کمی بیش از چهار روز زمینی طول کشید تا به دور ستاره خود بچرخد، و تا به حال تصور می شد که هیچ سیاره ای نمی تواند از دمای فوق العاده بالا و سایر پیامدهای مرتبط با نزدیک بودن به میزبان خود دوام بیاورد. از آن زمان تاکنون، بیش از 4000 سیاره فراخورشیدی دیگر کشف شده است، از جمله سیارات زمین مانند که می توانند پتانسیل نگهداری حیات را داشته باشند. آیا موجودات فضایی وجود دارند؟ این یک سوال آشنا است که مفاهیم آن در فیلم‌های بی‌شماری، رمان‌های علمی تخیلی و دیگر اشکال رسانه‌ها و ادبیات تصور و بررسی شده است. سیارات فراخورشیدی ممکن است نقش مهمی در یافتن پاسخی برای این سوال داشته باشند، اما ابتدا دانشمندان باید دریابند که چه ویژگی‌هایی نشان می‌دهند که حیات وجود دارد یا بوده است. در سال‌های اخیر، اخترشناسان زمان زیادی را صرف تلاش برای کشف آثاری از اشکال ساده حیات کرده‌اند که به عنوان «امضای زیستی» در سایر نقاط جهان شناخته می‌شوند. با این حال، اگر یک سیاره بیگانه خانه حیات هوشمندی بود که یک تمدن تکنولوژیکی ایجاد کرد، آیا می‌توانست «تکنوسیاتورهایی» وجود داشته باشد که بتوان از زمین شناسایی کرد؟ این سوالی است که آدام فرانک، استاد فیزیک و نجوم در دانشگاه روچستر، سعی دارد به آن پاسخ دهد.

ناسا به فرانک کمک مالی داده است تا شروع به مطالعه امضاهای فنی کند تا ببیند آیا نشانه هایی وجود دارد که نشان دهد فناوری در سیارات دیگر استفاده شده است یا خیر. این سرمایه گذاری جدید هیجان انگیز در جستجوی هوش فرازمینی (SETI) بر روی هزاران سیاره فراخورشیدی، هم در داخل و هم خارج از منطقه قابل سکونت که در آن حیات پتانسیل شکل گیری دارد، تمرکز خواهد کرد. این نشان دهنده تغییر در ماهیت جستجوی حیات بیگانه است. این بر اساس این تصور است که هر تمدنی باید راهی برای تولید انرژی پیدا کند و اشکال انرژی که وجود دارد محدود است. بعلاوه، با وجود انبوهی از اشکال حیات که وجود دارد، حیات باید در همان قوانین فیزیکی و شیمیایی که زیربنای جهان هستی است، ریشه داشته باشد. به همین ترتیب، هر فناوری باید مبتنی بر شیمی و فیزیک باشد و به محققان این امکان را می دهد که از دانش خود در مورد این موضوعات برای اطلاع رسانی کار خود در مورد رویدادها و شرایط در سایر نقاط جهان استفاده کنند. این پروژه با تمرکز بر دو امضای فنی ممکن شروع می شود که ممکن است نشان دهنده فعالیت فناوری در سیارات دیگر باشد. اینها هستند:

• پنل های خورشیدی – ستارگان یکی از قوی ترین مولدهای انرژی هستند. از آنجایی که ما انرژی زیادی را از خورشید، ستاره خود، مهار می کنیم، فرانک بیان می کند که منطقی است که تمدن های دیگر نیز به همین ترتیب عمل کنند. هر تمدنی که از تعداد زیادی پنل خورشیدی استفاده می کند، یک علامت طیفی ایجاد می کند که به اندازه گیری طول موج نوری که جذب یا بازتاب می شود اشاره دارد. بنابراین، محققان می توانند مطالعات خود را برای تعیین نشانه های طیفی انرژی خورشیدی سیاره ای جهت دهند.

• آلاینده ها – گازهای موجود در اتمسفر یک سیاره ممکن است نشان دهند که آیا این سیاره دارای حیات است یا خیر. به عنوان مثال، ما می توانیم مواد شیمیایی موجود در جو خود را با نوری که مواد شیمیایی جذب می کنند، تشخیص دهیم. اینها شامل مواد شیمیایی مانند متان و اکسیژن و همچنین گازهای مصنوعی مانند کلروفلوئوروکربن ها (CFC) است که قبلاً به عنوان مبرد از آنها استفاده می کردیم. این مطالعه در درجه اول بر روی مواد شیمیایی مانند CFC ها متمرکز خواهد شد که ممکن است وجود یک تمدن صنعتی را نشان دهد.

یافته‌های این مطالعه در یک کاتالوگ آنلاین از امضاهای فناوری جمع‌آوری می‌شود که اخترفیزیکدانان می‌توانند هنگام جمع‌آوری داده‌های بیشتر با آن مقایسه کنند و احتمالاً ما را یک گام به کشف وجود بیگانگان نزدیک‌تر می‌کند.

 دلایلی برای اینکه احتمالاً موجودات فضایی وجود دارند:

در یک ویژه بشقاب پرنده از The Infinite Monkey Cage، برایان کاکس و رابین اینس با کمدین کمدین، لوسی بومونت، ستاره شناس مگی آدرین-پوکاک، اخترفیزیکدان پروفسور تیم اوبراین، و مجری علم دالاس کمپبل، به ملاقات نزدیک از نوع اول می پیوندند. سوال کاوشگر: آیا حیات بیگانه وجود دارد؟ همه موافق هستند که پاسخ احتمالاً بله است. بنابراین آیا به زودی با فرازمینی ها تماس خواهیم گرفت یا نه!؟

1. این یک بازی اعداد است و احتمال می‌رود که بیگانگان در آنجا حضور داشته باشند اکثر دانشمندان موافق هستند که حیات بیگانه تقریباً به طور قطع در جایی در جهان وجود دارد. کهکشان ما حدود 300 میلیارد ستاره دارد و اکنون در حال کشف سیاراتی هستیم که به دور این ستارگان سفر می کنند. هر چه بیشتر نگاه می کنیم و هرچه فناوری بیشتری در آنجا قرار می دهیم، تعداد بیشتری از این سیارات فراخورشیدی را پیدا می کنیم. تا به امروز، ما حدود 4000 مورد را شناسایی کرده ایم – و این فقط در کهکشان ما است. اگر به جهان به عنوان یک کل نگاه کنیم، تقریباً 200 میلیارد کهکشان وجود دارد. چرا زندگی در اینجا اتفاق می افتد؟ مگی آدرین پوکوک، دانشمند فضایی، می‌گوید: «ما کاملاً متقاعد شده‌ایم که وجود دارد. “این صرفا یک بازی اعداد است. این احتمال است.»

2. ما در حال حاضر صدها سیاره بالقوه قابل سکونت را می شناسیم .ما قادریم اتمسفر این سیارات فراخورشیدی را با استفاده از تکنیکی به نام طیف سنجی اندازه گیری کنیم. اینجاست که نور ستارگان از جو سیاره فراخورشیدی عبور می کند و به ما امکان می دهد یک تجزیه و تحلیل شیمیایی انجام دهیم. اگر نوع موادی را که در جو زمین می‌یابیم شناسایی کنیم، لزوماً تأیید نمی‌کند که در آن بیرون زندگی وجود دارد – اما این نشانه قوی است که امکان پذیر است. پروفسور تیم اوبراین می گوید: ما صدها سیاره بالقوه قابل سکونت را می شناسیم. تقریباً مطمئناً – در یک دهه آینده یا بیشتر – سیاره‌ای را پیدا خواهیم کرد که حتی ممکن است شواهد بالقوه‌ای برای حیات نشان دهد.

3. ما در مکان‌هایی روی زمین زندگی پیدا کرده‌ایم که فکر نمی‌کردیم حیات وجود داشته باشد .هنگامی که ما به وجود حیات فراتر از سیاره خود فکر می کنیم، ارزش این را دارد که در نظر بگیریم که میکروب هایی را کشف کرده ایم که در فضاهایی روی زمین زندگی می کنند، جایی که ایده بقا قبلاً غیرقابل تصور بود. این شکل‌های حیات بر اساس DNA آشنا هستند – بنابراین زندگی آن‌طور که ما می‌شناسیم – اما در گودال‌های عمیق اقیانوس‌های ما، دور از نور خورشید وجود دارند. در گذشته، ما معتقد بودیم که حیات فقط می تواند در یک سیاره وجود داشته باشد، در فاصله معینی از ستاره محلی آن (بنابراین سطح تابش مناسبی دارد). یافتن حیات روی زمین در جایی که فکر نمی‌کردیم ممکن باشد، چشمان ما را به این مفهوم باز کرده است که ممکن است قمرهایی نیز وجود داشته باشند که بتوانند از حیات پشتیبانی کنند.

4. زندگی ای که در بیرون وجود دارد ممکن است زندگی هوشمندانه ای نباشد. اکثر دانشمندان در مورد شانس وجود حیات در جهان مثبت هستند. چیزی که ما نمی دانیم این است که آیا زندگی هوشمند وجود دارد یا خیر. “در بیشتر تاریخ زندگی روی زمین، زندگی بسیار ساده بود. تیم می‌گوید: در حقیقت، این حیات باکتریایی برای میلیاردها سال بود. و این یک سری اتفاقات تصادفی بود که منجر به توسعه حتی حیات چند سلولی در سیاره ما شد. برای برقراری تماس حیات بیگانه، باید از نظر فیزیکی – و فناوری – پیشرفته باشد.

5. اشکال زندگی هوشمند ممکن است در شرایطی زندگی کنند که ارتباط را دشوار می کند. با وجود 300 میلیارد ستاره در کهکشان راه شیری که بسیاری از آنها دارای منظومه شمسی هستند، و ده میلیارد سال یا بیشتر که طی آن تمدنی در این کهکشان پدید آمده است، دشوار است باور کنیم که هیچ گونه حیاتی هرگز به نقطه ای نرسیده است که بتواند در فواصل بین ستاره ای سفر کند. . همانطور که انریکو فرمی فیزیکدان بزرگ ایتالیایی گفت، توضیح اینکه چرا موجودات فضایی به زمین نرسیده اند، دشوار است. اما راه‌هایی برای توضیح این که چرا این اتفاق نیفتاده وجود دارد، مگی می‌گوید: «بزرگ‌ترین مشکل ما این است که فقط یک نمونه از زندگی داریم، و آن زندگی در این سیاره است.» ما باید خارج از چارچوب فکر کنیم. برای مثال، او می‌گوید: «اگر در کنار ستاره‌ای زندگی می‌کنید که کاملاً فعال است، ممکن است در زیر زمین زندگی کنید… این بدان معنا نیست که زندگی هوشمند در آنجا وجود ندارد، اما ممکن است ابزار انتقال را نداشته باشید زیرا زندگی می‌کنید. زیر سطح.”

6. ممکن است سعی کنیم با استفاده از روش های متضاد با یکدیگر ارتباط برقرار کنیم. به محض اینکه تلسکوپ های بزرگی مانند تلسکوپ رصدخانه جودرل بانک ساخته شد، دانشمندان متوجه شدند که اگر تمدنی با فناوری مشابه وجود داشته باشد، ممکن است بتوانیم سیگنال های ارسال شده از یکی به دیگری را دریافت کنیم. تیم مدیر بانک جودرل می گوید: «ما اکنون از تلسکوپ های رادیویی برای گوش دادن به سیگنال های تمدن های فرازمینی از حدود سال 1960 استفاده کرده ایم. با این حال، راه‌های مختلفی وجود دارد که شکل حیات ممکن است سیگنال‌ها را ارسال کند، ما می‌توانیم زندگی خود را به دنبال آنها بگذرانیم و به جایی نرسیم. این امکان وجود دارد که ما به روش درستی دست پیدا نکرده باشیم.

7. ستارگان بسیار دور هستند، ممکن است هزاران سال طول بکشد تا پیامی فرازمینی به ما برسد. علاوه بر روش ارتباطی، فاصله نیز مانع بزرگی است. برای پروژه جدیدی به نام Breakthrough Listen، دانشمندان در حال جستجوی میلیون‌ها ستاره از نزدیک‌ترین ستاره‌ها هستند، اما آنها همچنین به ستاره‌هایی نگاه می‌کنند که در وسط راه شیری ما، در فاصله 25000 سال نوری از ما قرار دارند. پیامی که از سوی یکی از این ستارگان ارسال می‌شود باید در منطقه‌ای 25000 سال قبل از رسیدن به ما سفر کند. اگر زندگی بیگانه وجود داشته باشد، ممکن است هزاران سال طول بکشد تا صدایی از آن بشنویم.

8. برای برقراری ارتباط، تمدن ما و یک تمدن بیگانه باید همزمان وجود داشته باشند یک تمدن بیگانه نیز باید همزمان با انسان ها وجود داشته باشد. این امکان وجود دارد که موجودات فرازمینی با زمین تماس داشته باشند – حتی از آنها بازدید کرده اند – اما این بسیار در دوران ژوراسیک بود، زمانی که دایناسورها در زمین پرسه می زدند، و بنابراین ما به سادگی در مورد آن نمی دانیم. مگی می‌گوید: «اگر تمدن‌های ما با هم همپوشانی نداشته باشند، ما هرگز با بیگانگان ملاقات نخواهیم کرد.» شاید مدت‌ها پیش آمده‌اند، یا در آینده خواهند آمد، مدت‌ها پس از پایان عمر انسان.

9. سفر فضایی طولانی مدت هنوز برای ما امکان پذیر نیست – و ممکن است برای آنها هم نباشد در حال حاضر ارسال یک فضاپیمای بزرگ بین ستاره ها فراتر از توانایی های ما است. همانطور که اوضاع وجود دارد، ما قادریم امواج رادیویی را با سرعت نور ارسال کنیم – اما این فقط یک موج رادیویی است که در خلاء فضا حرکت می کند. اگر بخواهیم توده فیزیکی را به شکل کاوشگر یا افراد به داخل اتر بفرستیم، چالش بسیار بیشتر می شود. Breakthrough Starshot، پروژه‌ای که استیون هاوکینگ قبل از مرگش از آن حمایت می‌کرد، در حال بررسی گزینه استفاده از بادبان خورشیدی – ورقه‌ای از پلاستیک فلزی که در فضا قرار دارد – برای انتقال اجسام به منظومه شمسی است. این شامل مجموعه عظیمی از لیزرها می‌شود که فوتون‌ها را به سمت بالا پرتاب می‌کنند تا به بادبان خورشیدی برخورد کنند، تکانه آن‌ها را منتقل کنند و بادبان خورشیدی را تا یک پنجم سرعت نور شتاب دهند. هر چقدر هم که هیجان انگیز باشد، رسیدن به سیاره ای که 20 سال نوری از ما فاصله دارد، هنوز صد سال طول می کشد – و فناوری فعلی به این معنی است که ما نمی توانیم چیزی سنگین تر از یک گرم بفرستیم. انسان ها مطمئناً به این زودی ها بیرون نخواهند آمد! و این بسیار محتمل است که هیچ بیگانه ای سفر فضایی بین کهکشانی را نیز ترک نکرده باشد.

10. فرازمینی ها باید واقعاً بخواهند از ما دیدن کنند حتی اگر اشکال حیات با تکنولوژی بسیار پیشرفته تر از ما وجود داشته باشد، آنها باید بخواهند با هم تماس برقرار کنند. هر بیگانه ای در آنجا ممکن است نسبت به ما زمینی ها احساس بی تفاوتی کند! و آنها ممکن است بیش از حد مشتاق این ایده نباشند که هزاران سال بین ستارگان سفر کنند تا نزدیک و شخصی شوند. این همچنین می تواند توضیح دهد که چرا ما هرگز بازدیدهای فرازمینی نداشته ایم – آنها به سادگی از جایی که هستند خوشحال هستند.

اعداد حاکی از وجود بیگانگان است از نظر احتمال، منطقی است که فکر کنیم زندگی بیگانه در جایی در جهان وجود دارد. تنها در کهکشان ما 300 میلیارد ستاره وجود دارد که سیارات جدیدی در اطراف آنها کشف شده است. فقط در کهکشان ما حدود 4000 سیاره فراخورشیدی وجود دارد. وقتی این واقعیت را در نظر می گیریم که حدود 200 میلیارد کهکشان در جهان به عنوان یک کل وجود دارد، کوته فکری است که فرض کنیم زندگی فقط در زمین وجود دارد. ما در حال حاضر صدها سیاره را کشف کرده ایم که می توانند دارای حیات باشند تکنیکی به نام طیف‌سنجی به ما امکان می‌دهد اتمسفر سیارات فراخورشیدی را اندازه‌گیری کنیم تا ببینیم آیا آنها حاوی همان موادی هستند که در جو زمین ظاهر می‌شوند یا خیر. در حالی که این تایید نمی کند که حیات بیگانه وجود دارد، اما نشان می دهد که ممکن است. حتی روی زمین، زندگی در مکان‌هایی وجود دارد که قبلاً غیرممکن می‌دانستیم ما میکروب‌هایی را یافته‌ایم که در مکان‌هایی روی زمین زنده می‌مانند که در غیر این صورت غیرممکن تصور می‌شد. شکل‌های حیات مبتنی بر DNA آشنا در اعماق اقیانوس، در گودال‌هایی که نور خورشید به آن دست نخورده است، کشف شده‌اند. در حالی که فرض بر این بود که حیات فقط در سیاره‌ای در فاصله معینی از ستاره محلی آن وجود دارد، کشف حیات روی زمین در مکان‌هایی که تاکنون غیرقابل تصور بود، به این احتمال اشاره می‌کند که مکان‌های دیگر کیهان، به‌عنوان مثال قمرها، ممکن است بتواند از زندگی نیز حمایت کند.

زندگی در جای دیگر جهان ممکن است زندگی هوشمندانه نباشد در حالی که بسیاری از دانشمندان به یافتن حیات در جای دیگری در کیهان خوش بین هستند، این امر مسلم نیست که حیات هوشمند باشد. این تنها بخش کوچکی از تاریخ زمین است که حیات هوشمند را به نمایش گذاشته است. برای میلیاردها سال، سیاره ما محل زندگی باکتریایی بسیار ساده بود. برای تماس حیات بیگانه با زمین، باید بسیار پیشرفته باشد. حتی اگر اشکال حیات هوشمند وجود داشته باشد، شرایط آنها ممکن است تماس با ما را دشوار کند با وجود 300 میلیارد ستاره، چندین منظومه شمسی و حدود 10 میلیارد سالی که ممکن است تمدنی در کهکشان ما شکل گرفته باشد، عوامل مهم دیگری نیز وجود دارد که باید در نظر بگیریم. تنها نمونه زندگی ما برای قضاوت در مورد حیات بیگانگان، حیاتی است که روی زمین وجود دارد. با در نظر گرفتن این موضوع، اخترشناس مگی آدرین-پوک فکر می کند که برای ما مهم است که خارج از چارچوب فکر کنیم. به عنوان مثال، او این ایده را مطرح می کند که سیارات نزدیک به ستارگان فعال ممکن است دارای حیاتی باشند که در زیر زمین وجود دارد، که تشخیص آن را دشوارتر می کند. روش‌هایی که می‌خواهیم برای برقراری ارتباط استفاده کنیم، ممکن است در تضاد با اشکال بالقوه زندگی باشد از دهه 1960، ما از تلسکوپ های رادیویی برای بررسی سیگنال های تمدن های فرازمینی استفاده کرده ایم. با این حال، اینها وابسته به تمدن هایی هستند که از فناوری مشابه استفاده می کنند، و این تنها یکی از راه های انسان است که شکل حیات می تواند سیگنال ارسال کند. این احتمال را باز می کند که ممکن است روش درستی را انجام نداده باشیم.

از آنجایی که ستاره ها بسیار دور هستند، ممکن است سال ها طول بکشد تا پیامی از حیات فرازمینی به ما برسد برخی از ستارگان در وسط کهکشان راه شیری 25000 سال نوری از ما فاصله دارند. این به این معنی است که پیامی که از این منطقه ارسال می‌شود حدود 25000 سال طول می‌کشد تا فقط به ما برسد، بنابراین حتی اگر حیات بیگانه در آنجا وجود داشته باشد، فواصل وسیع درگیر مانع ایجاد می‌کند. تماس با حیات بیگانه مستلزم وجود آن هم زمان با ماست در حالی که ممکن است موجودات فرازمینی تلاش کرده باشند با زمین تماس بگیرند، ممکن است در هر زمانی قبل از وجود انسان رخ داده باشد، به این معنی که ما فقط از آن آگاه نیستیم. اگر هر دو تمدن با هم وجود نداشته باشند، ما هرگز با بیگانگان ملاقات نخواهیم کرد. ممکن است قبلاً آنها را از دست داده باشیم یا ممکن است در آینده زمانی که زندگی انسان به پایان رسیده است ظاهر شوند. ما هنوز قادر به سفر فضایی دوردست نیستیم، و این ممکن است برای هر تمدن بیگانه نیز صادق باشد

ما هنوز نمی توانیم یک فضاپیمای بزرگ بین ستاره ها بفرستیم. بیشترین کاری که می توانیم انجام دهیم ارسال امواج رادیویی با سرعت نور است. استیون هاوکینگ از مدافعان پروژه Breakthrough Starshot بود که در حال بررسی امکان استفاده از بادبان خورشیدی برای ارسال اجسام به منظومه شمسی است. با این حال، این تنها با 20 درصد سرعت نور حرکت می کند و با فناوری فعلی، ما فقط می توانیم چیزی با حداکثر وزن یک گرم ارسال کنیم. اگر فرازمینی ها وجود داشته باشند، ممکن است تمایلی به بازدید از زمین نداشته باشند حتی اگر تمدن های بیگانه با ظرفیت ارتباط با زمین وجود داشته باشند، ممکن است تمایلی به این کار نداشته باشند!

در این قسمت می خواهیم شما را با تعدادی از عبارت های مهم درباره زندگی فرازمینی آشنا کنیم:

منطقه قابل سکونت چیست؟

منطقه قابل سکونت به فاصله ای از ستاره ای اشاره دارد که در آن آب می تواند در سطح سیارات در حال گردش وجود داشته باشد. این مناطق “مناطق طلایی” نامیده می شوند، زیرا آنها سیاراتی هستند که ممکن است شرایط برای زندگی مناسب باشد.

 جستجوی حیات فرازمینی چیست؟

جستجوی حیات فرازمینی (SETI) یک اصطلاح کلی است که به جستجوهای علمی برای حیات فرازمینی هوشمند اشاره دارد. یک مثال نظارت بر تشعشعات الکترومغناطیسی برای نشانه‌هایی از انتقال از تمدن‌ها از سیارات دیگر است.

 امضای زیستی چیست؟

امضای زیستی چیزی است که حاکی از حضور یک فرآیند بیولوژیکی است که حاکی از حیات است. این می تواند شامل مواردی مانند یک ترکیب شیمیایی، یک ایزوتوپ یا یک جزء سلولی باشد. Technosignature چیست؟ Technosignature یا technomarker یک ویژگی یا اثری است که اثبات علمی فناوری گذشته یا فعلی را ارائه می‌کند. یکی از نمونه‌های امضای فنی، نشت تشعشع است.

سیاره فراخورشیدی چیست؟

تمام سیارات منظومه شمسی ما به دور خورشید می چرخند. سیاراتی که به دور ستارگان دیگر می چرخند به عنوان سیارات فراخورشیدی شناخته می شوند. ستاره شناس چیست؟ یک ستاره شناس دانشمندی است که حوزه مطالعاتی او بر روی سوالات خارج از محدوده زمین متمرکز است. آنها اجرام نجومی مانند ستاره ها، سیارات و قمرها را مطالعه می کنند و موضوعات مورد مطالعه آنها می تواند شامل مواردی مانند منشاء ستاره ها یا تشکیل کهکشان ها باشد.

معادله دریک چیست؟

معادله دریک معادله ای است که توسط فرانک دریک نوشته شده است و هدف آن محاسبه شانس یک تمدن بیگانه قابل تماس از سیاره دیگری در کهکشان راه شیری است. فرمول به صورت زیر است: N = R∗ x fp x ne x fl x fi × fc x L • N =

تعداد تمدن هایی در کهکشان ما که ارتباط با آنها ممکن است

• R∗ = نرخ متوسط سالانه تشکیل ستاره در کهکشان ما
• fp = کسری از ستارگانی که سیاره دارند
• ne = میانگین تعداد سیاراتی که پتانسیل حمایت از حیات را دارند به ازای هر ستاره ای که سیاره دارد
• fl = کسری از موارد فوق که در واقع در نقطه ای به زندگی ادامه می دهند
• fi = کسری از موارد فوق که در واقع به توسعه زندگی هوشمند ادامه می دهند
• fc = کسری از تمدن هایی که فناوری را توسعه می دهند که نشانه های قابل تشخیص وجود آنها را در فضا منتشر می کند.
• L = مدت زمانی که چنین تمدن هایی سیگنال های قابل تشخیص را به فضا منتشر می کنند

اگر پیچیده به نظر می رسد، نگران نباشید – همینطور است! ما راه حل معادله را نمی دانیم و برای بدست آوردن مقدار N چندان کاربردی نیست. چهار پارامتر آخر معادله ناشناخته هستند و حدس زدن آنها دشوار است، بنابراین سودمندی معادله در حل آن نیست، بلکه در حل آن نهفته است. بلکه به عنوان یک سری سوالات به آن فکر کنید.

پارادوکس فرمی چیست؟

پارادوکس انریکو فرمی به این فکر می کند که چرا ما هیچ تمدن بیگانه ای را با توجه به عواملی مانند سن و اندازه کیهان و تعداد ستاره ها و سیارات موجود در آنجا شناسایی نکرده ایم. تلاش‌های زیادی برای حل این پارادوکس انجام شده است، در کنار نظریه‌هایی مبنی بر اینکه حیات بیگانه می‌تواند بدون اطلاع انسان وجود داشته باشد. چندین پاسخ ممکن برای پارادوکس فرمی وجود دارد. برای مثال:

• فضا عمیق است، بنابراین ارسال و ارسال سیگنال در فواصل دور دشوار است. حتی اگر تمدن‌های بیگانه وجود داشته باشند، ممکن است نتوانند سیگنال‌ها را تشخیص دهند یا روش‌های ارتباطی ما را درک کنند.
• فضا مملو از میدان های مغناطیسی و ابرهای غباری است که پرتوهای تابش الکترومغناطیسی را مختل کرده یا حتی از بین می برند. این نه تنها برای ما دشوار یا غیرممکن است، بلکه برای همه اشکال زندگی است.
• زمان زیادی طول می کشد تا سیگنال ها حرکت کنند، بنابراین سال ها قبل از دریافت پاسخ می گذرد.
• تمدن ها متولد می شوند و سپس می میرند. ممکن است تمدن های بیگانه ای وجود داشته باشند یا وجود داشته باشند، اما این امر مسلم نیست که آنها با ما همپوشانی داشته باشند. فرضیه ای از دو ستاره شناس از مؤسسه علمی تلسکوپ فضایی نشان می دهد که انسان ها ممکن است اولین موجودات هوشمند باشند و ما خیلی زود به وجود آمده ایم تا زمانی که موجودات هوشمند دیگر ظاهر می شوند.
• فرضیه باغ وحش بیان می کند که ما بدون اطلاع ما تحت نظر هستیم. این ایده که موجودات هوشمند دیگر ما را مشاهده می کنند بدون اینکه حضورشان فاش شود توسط توماس کویپر و مارک موریس در سال 1977 توضیح داده شد.
• هیچ پارادوکسی وجود ندارد: ما تنها زندگی در جهان هستیم. نکات بالا همه وجود تمدن های بیگانه را فرض می کنند، اما شاید تنها حیات در کیهان روی زمین یافت شود. در حال حاضر، ما فقط نمی دانیم.

نظر کارشناسان مشهور درمورد اینکه آیا موجودات فضایی وجود دارند یا خیر:

• جونتی هورنر

جونتی هورنر، اختر زیست شناس، فکر می کند موجودات فضایی وجود دارند، اما نمی داند که آیا آنقدر نزدیک هستند که بتوانیم آنها را کشف کنیم. تعداد زیاد سیارات در کهکشان ما به تنهایی بعید به نظر می رسد که زمین تنها سیاره ای باشد که در آن حیات وجود دارد. با این حال، کهکشان ما 100000 سال نوری از سمتی به سمت دیگر فاصله دارد، و فواصل زیاد بین سایر سیارات بالقوه میزبان حیات، شنیدن سیگنال‌های بیگانگان را برای ما تقریباً غیرممکن می‌کند – حداقل در عصر حاضر.

• استیون تینگی

استیون تینگی، اخترفیزیکدان، فکر می‌کند که بیگانگان وجود دارند، اما تعریف واژه «بیگانه» به معنای همه نوع زندگی ساکن در مکان‌هایی غیر از زمین واضح است. این شامل باکتری هایی است که در جایی غیر از سیاره ما یافت می شوند. زندگی بالقوه می تواند ابتدایی یا پیشرفته باشد، در حالی که این احتمال وجود دارد که با مجموعه ای کاملا متفاوت از قوانین بازی کند.

• هلن مینارد-کیزلی

هلن مینارد کیسلی، دانشمند سیاره‌شناسی معتقد است که تا زمانی که چیزی شبیه به زیست‌شناسی را در جایی غیر از روی زمین پیدا کنیم، مسئله زمان است. او به این واقعیت اشاره می‌کند که ما در منظومه شمسی خود حفره‌های بیشتری پیدا می‌کنیم که ممکن است به گونه‌ای که ما آن را می‌فهمیم، میزبان زندگی باشد، مانند زیر اقیانوس‌های دو قمر بزرگ مشتری. Maynard-Casely همچنین تصدیق می کند که زندگی بالقوه بیگانه ممکن است با “قوانین” ما مطابقت نداشته باشد، و در نظر می گیرد که آیا زندگی بالقوه می تواند به عنوان یک موضوع کاملاً متفاوت با ما تماس بگیرد.

• ربکا آلن

ربکا آلن، کارشناس فناوری فضایی، فکر می‌کند موجودات فضایی وجود دارند، اما می‌گوید که بعید است که آنها شبیه انسان‌ها باشند. کلمه “بیگانه” تصویری از موجودی شبیه به انسان را تداعی می کند. با این حال، غالب‌ترین اشکال حیات روی زمین بسیار کوچک‌تر، قدیمی‌تر و سخت‌تر هستند: میکروارگانیسم‌ها. این موجودات می‌توانند در مکان‌هایی زنده بمانند که زندگی هیچ گونه فعالیتی ندارد، و اگر موجودات فضایی وجود داشته باشند، احتمالاً به این شکل هستند.

• مارتین ون-کراندونک

مارتین ون-کراندونک، اختر زیست شناس، فقدان داده های تجربی را به عنوان نشانه ای از وجود هیچ حیاتی در خارج از زمین که با فعالیت های انسانی مرتبط نباشد، ذکر می کند. با این حال، او می پذیرد که دانش ما محدود است. ما کل جهان را بررسی نکرده‌ایم و نمی‌دانیم چه چیزی ممکن است در یک سیستم شیمیایی دیگر زندگی را تشکیل دهد. با تطبیق این نکات، ون-کراندونک نتیجه می گیرد که پاسخ گسترده تر ممکن است این باشد که ما فقط نمی دانیم، و در واقع ممکن است هرگز ندانیم.

یافته هایی در مورد امکان وجود حیات بیگانه:

• اعلامیه ای در ماه سپتامبر به وجود فسفین در ابرهای بالای زهره اشاره کرد. فسفین گاز کمیاب است که با موجودات زنده روی زمین مرتبط است. این یافته زندگی بیگانه را ثابت نمی کند، بلکه نشان می دهد که زندگی ممکن است در مکان هایی وجود داشته باشد که قبلاً بعید به نظر می رسید.
• کهکشان راه شیری ممکن است مملو از جهان اقیانوس باشد. به عنوان مثال، اعتقاد بر این است که قمر مشتری میزبان دریاها در زیر پوسته یخی خود است، در حالی که قمر زحل دارای آبفشان هایی است که از بیرون آن فوران می کنند.
• برخی از میکروب‌ها می‌توانند بدون اکسیژن زندگی کنند، و یافته‌های سال 2020 نشان می‌دهد که جستجو برای موجودات در سایر نقاط جهان نیازی به یافتن شرایطی شبیه به زمین ندارد.
• حتی ممکن است زندگی در اطراف یک سیاهچاله امکان پذیر باشد. مدارهای پایدار گرانشی امکان پذیر است و موجودات موجود در آنجا از گرما و انرژی بهره مند خواهند شد.